ایا همه گی ها زیبا هستن؟

نمی گم ظاهر مهم نیست و یا کسی از زیبایی بدش میاد ولی ایا همه زیبا هستن؟

یا رفتار و طرز فکر و منطقی بودن و ویژگی های فکری طرف مهمتراز ظاهر نیست؟

تا حالا دیدین استریتا خیلی به قیافه و به اصطلاح تایپ طرف گیر بدن؟

ولی ما خیلی برامون مهمه. چرا؟؟؟…

الان که دارم اینو می نویسم هایده داره اهنگ ای خدا ای خدا شو می خونه

و من به کسانی فکر می کنم که دوستشون داشتم و یا دارم

و یا کسانی که می شناختم که همو دوست داشتن و جدا شدن…

هایده داره میگه: ای خدا کجای کاری    مگه ما رو دوست نداری…

خوب اینجا یه کم باید به خودم؛ به هایده و به همه دوستان همفکر و همحسم بگم

که بخشی از این جدایی ها و تلخی های بی پایان تقصیر خودمونه

و بخش دیگرش هم تقصیر ما نیست و دست ما نیست

با دنیای کودکانه ی خودمون نباید اینقدر ور بریم که نابودش کنیم

تو کشوری که داریم زندگی می کنیم نرخ طلاق حدود 50% اعلام شده

(جالبه بدونین قوه قضاییه علت 80 % طلاق ها رو مشکلاتی بیان کرده که ریشه در مسائل جنسی دارن)

که امار غیر رسمی و همچنین امار کسانی که به هر دلیلی

مثل دلائل فرهنگی و اقتصادی ؛ طلاق نمی گیرن خیلی بیشتر از اینه.

حالا دلائل این طلاق ها هر چی که هست در مورد ما هم می تونه مصداق داشته باشه:

اقتصادی، عدم ارضای جنسی و جسمی، خسته شدن از طرف، بی توجهی

و فقدان عاطفه کافی، خیانت(از هر نوعش)، رابطه خانوادگی،

زیراب زدن توسط دوستان(یا خانواده)، و یا هر چند تای دیگه که بشه اینجا ذکر کرد.

حالا این رو اضافه کنید به این که این بندگان خدا معمولا یکی دو سال با هم نامزد هستند

و همه هم در جریان کارشون اند و بهشون کمک می کنند

و ترس و استرس و پنهان کاری های ما رو هم ندارن و …

این ها با این وضعیت 50 % طلاق می گیرن حالا دیگه برای جمع ما ها که همیشه داریم

خودمون رو سانسور می کنیم و از کسی هم کمک  نمی گیریم

و همش تو تنهایی خودمون سر می کنیم دیگه چه وضعیتی داریم.

پس اگر با دید باز تر جلو بریم اتفاقات کمتری میفته.

ولی با چشم بسته جلو رفتن یعنی =>…

و بد تر از اون اینکه با چند بار دیدن طرف و احتمالا یکی دو بار سکس

و حرفای عاشقانه می خواهیم که طرفمون برای مدت طولانی

و حتی برای یه زندگی با ما بمونه

در حالی که حتی در مورد خانواده و سلیقه ها و وضعیت اقتصادی

و ذائقه جنسی طرفمون هیچی نمی دونیم یا فکر می کنیم می دونیم!

یک نکته دیگه هم که خیلی مهمه اینه که ماها به ظاهر خیلی اهمیت میدیم.

نمی گم ظاهر مهم نیست و یا کسی از زیبایی بدش میاد ولی ایا همه زیبا هستن؟

یا رفتار و طرز فکر و منطقی بودن و ویژگی های فکری طرف مهمتراز ظاهر نیست؟

تا حالا دیدین استریتا خیلی به قیافه و به اصطلاح تایپ طرف گیر بدن؟

ولی ما خیلی برامون مهمه. چرا؟؟؟

فکر می کنم اینجا به جای گفتن این که جامعه ما نمی تونه به جایی برسه

و یا هیچ رابطه ای نمی تونه پایدار باشه

یه کم هم واقعی به زندگی و لایف نگاه کنیم و با دقت تصمیم بگیریم.

شاید بتونیم شاد تر باشیم